Aplikacje
Strony internetowe
Marketing internetowy
Programowanie no code i low code opiera się na stosowaniu intuicyjnych narzędzi do przeciągania i upraszczania, które zmniejszają rolę tradycyjnych programistów w pisaniu kodu, a zwiększają znaczenie programistów obywatelskich. Poznaj narzędzia, które znacząco ułatwiają tworzenie aplikacji.
Low code – definicja
Jest to metoda projektowania z wykorzystaniem intuicyjnych narzędzi cyfrowych i wbudowanych funkcjonalności, które redukują tradycyjne metody pisania kodu. Niskokodowe projektowanie daje dostęp do rozszerzonych i uproszczonych doświadczeń, które pomagają w szybkim rozpoczęciu tworzenia.
No code – co to?
No code to metoda, która daje możliwość użytkownikom nieposiadającym wiedzy technicznej na stworzenie aplikacji bez konieczności pisania kodu.
No code / low code – podstawowe różnice
Podstawowa różnica pomiędzy tymi dwoma metodami projektowania polega na wiedzy, jaką posiadają użytkownicy. Aby korzystać z platformy programistycznej o niskim kodzie, trzeba posiadać podstawowe umiejętności programistyczne w zakresie opracowywania i integrowania złożonych aplikacji. Natomiast platformy bez kodowania nie wymagają wiedzy programistycznej.
Przeczytaj również
Tworzenie aplikacji bez kodowania i z minimalnym kodowanie
Konwencjonalne projektowanie aplikacji wymaga wiedzy programistycznej w zakresie pisania kodu, a też wiąże się z długim oczekiwaniem na wdrożenie. Niskokodowe platformy programistyczne oraz platformy programistyczne bez kodowania opierają się na automatycznym generowaniu kodu i programowaniu wizualnym.
Platformy low code i no code są tworzone z myślą o użytkownikach, którzy znają pewne procesy i przepływ pracy w działach IT, ale nie mają zbyt dużego doświadczenia w kodowaniu. Zasady te są dostosowane do potrzeb nietechnicznych użytkowników, jak i doświadczonych programistów.
Aby skorzystać z projektowania niskokodowego lub bez kodu, przede wszystkim należy:
- zdefiniować własne potrzeby i oczekiwane wyniki,
- wykorzystać narzędzia programistyczne w celu udokumentowania procesów i workflow. Najlepsze efekty można osiągnąć poprzez identyfikację celów w ramach rozwoju aplikacji,
- przetestować wdrożoną aplikację.
Jakie zalety ma programowanie no code i low code?
- Łatwe użytkowanie – aplikacje nie powstają od podstaw, dlatego można skupić się na wymaganiach użytkownika.
- Szybszy rozwój – jest możliwość łatwiejszego dostosowania komponentów i podstawowego kodu do aplikacji, a to przekłada się na szybszy rozwój.
- Automatyzacja – wystarczy ustalić podstawowe zasady projektowania, aby wiele procesów zautomatyzować. Standardem w przypadku low code i no code jest sztuczna inteligencja oraz uczenie maszynowe.
- Niższe koszty – krótszy czas realizacji to również mniejsze wydatki. Chodzi głównie o mniejsze koszty konserwacji, ze względu na niski poziom skomplikowania. Każdy pomysł można najpierw przetestować, co zwiększa produktywność i wydajność przy minimalizacji kosztów.
- Uproszczona integracja danych – tworzenie procesów worflow jest prostsze i efektywniejsze. Dostępne narzędzia umożliwiają wyszukiwanie, rozumienie i wykorzystywanie danych w ramach procesu. Daje to możliwość identyfikacji źródła, ważności i jakości danych, a także podejmowania świadomych i pewnych decyzji.
- Elastyczność – na występujące problemy można reagować w czasie rzeczywistym. Low code developer może testować nowe pomysły bez angażowania całego działu IT i zasobów zewnętrznych.
- Lepsza obsługa klienta – aplikację szybko można zaktualizować i reagować na opinie klientów, co zwiększa jakość obsługi.
- Większa prywatność i bezpieczeństwo – platformy LCNC są przystosowanie do realizacji zadań rozwojowych, których nie można zlecić osobom trzecim, ponieważ są zbyt ważne. Minimalizowane są zagrożenia związane z cyberprzestępczością.
Z jakimi wyzwaniami musi zmierzyć się low code i no code developer?
Programowanie LCNC w dużym stopniu zrewolucjonizowało przedsiębiorstwa i pozwoliło uzyskać przewagę nad konkurencją. Firmom znacznie łatwiej jest sprostać aktualnie potrzebom rynkowym. Wdrożenie tak innowacyjnego rozwiązania wymaga jednak silnego zaangażowania w zakresie zarządzania zmianami, poprawnej komunikacji, a także likwidacji silosów kompetencyjnych w IT.
Deweloperzy mają w tym kontekście wiele obaw m.in. wzrost ilości tzw. projektów informatyki cieniowej, czyli realizowanych bez świadomości działu IT. Ponadto programiści obywatelscy mogą tworzyć aplikacje bez skalowalności lub mogą być to rozwiązania przestarzałe.
Są jednak sposoby, aby tego uniknąć:
- realizacja na podstawie protokołów zgodnych z najlepszymi praktykami IT. Każdy projekt musi być realizowany we współpracy między IT, programistami obywatelskimi, a całym zespołem;
- dla programistów obywatelskich warto zorganizować kilka szkoleń, w celu uniknięcia słabej realizacji projektów i stosowania przestarzałych rozwiązań;
- warto skontaktować się z dostawcą oprogramowania, który wyznaczy konkretne zasady niezbędne, aby zrealizować unikalne potrzeby dla rozwoju przedsiębiorstwa.
