Znaczniki HTLM są częścią składni języka HTML. Zawierają informacje o strukturze i wyglądzie strony internetowej. Znajdujące się w tagach dane, w momencie pobierania przez roboty, pozwalają lepiej dopasować wyniki wyszukiwania do oczekiwań użytkownika.
Jak zbudowane są znaczniki HTML?
HTML znaczniki składają się ze specjalnego tekstu umieszczonego między ostrymi nawiasami, czyli < i >. Wyróżnić można znaczniki w wersji pojedynczej lub podwójnej składające się ze znacznika otwierającego lub zamykającego.
Znaczniki zamykające znajdują się zawsze po znaczniku otwierającym i zawierają dodatkowo znak „/” zaraz po znaku mniejszości (” < „). Przykład: < strong > i < /strong >.
W znacznikach HTML można umieszczać dodatkowe dane tzw. atrybuty. Składają się one z nazwy oraz wartości umieszczonej po znaku równania w cudzysłowie.
Znaczniki pozwalają dodać do kodu dokumentu metadane, wstawić obrazek, umieścić tekst lub oznaczyć go jako nagłówek.
Znaczniki w HTML i ich podział
- Znaczniki sekcji HTML < head > i < body >.
- Semantyczne i niesemantyczne.
- Liniowe i blokowe.
- Pojedyncze i podwójne.
Przeczytaj również
Jakie znaczniki HTML warto znać? Podstawy
- < !doctype html > – wskazuje, jaki to jest typu dokumentu. Jest to jeden z dwóch znaczników, który po znaku mniejszości ma wykrzyknik;
- < html > … < /html > – między tym znacznikiem znajduje się cała treść dokumentu;
- < head > … < /head > – podstawowe informacje o dokumencie, takie jak tytuł, opis, linki do arkuszy stylów i skryptów;
- < title > … < /title > – tytuł strony, czyli czynnik rankingowy. Wyświetla się na pasku przeglądarki oraz w wynikach wyszukiwania;
- < meta … > – opisuje zawartość strony internetowej. W zależności od zastosowanych argumentów może to być opis strony, czyli description, słowa kluczowe, czyli keywords, kodowanie dokumentu lub wskazywać na autora strony.;
- < link … > – określa relacje między dokumentem a zewnętrznym zasobem;
- < style > … < /style > – znacznik <s> w języku html powoduje wyświetlenie wewnętrznych arkuszy stylów;
- < script > … < /script > – pozwala umieścić skrypt w kodzie HTML;
- < body > … < /body > – zawiera główną treść dokumentu;
- < div > … < /div > – pozwala zbudować główny szkielet dokumentu;
- < hx > … < /hx > – nagłówek danego stopnia (od 1 do 6);
- < p > … < /p > – znacznik p w HTLM to paragraf tekstu;
- < img … > – te HTML skróty określają elementy graficzne;
- < a > … < /a > – linki do innej witryny lub zasobu, wewnętrzne lub zewnętrzne;
- < ul > … < /ul > – lista nieuporządkowana;
- < ol > … < /ol > – lista uporządkowana;
- < li > … < /li > – element listy;
- < table > … < /table > – tabela;
- < tr > … < /tr > – wiersz w tabeli;
- < td > … < /td > – komórka, która jednocześnie jest elementem wiersza;
- < th > … < /th > – komórka, która jednocześnie jest nagłówkiem dla kolumny;
- < form > … < /form > – formularz. Może zawierać również: pola tekstowe, etykiety, checkboxy, pola wyboru, przyciski;
- < strong >…< /strong > – znaczniki semantyczne HTML informujące o ważności tekstu;
- < em > … < /em > – znacznik semantyczny, który wyróżnia tekst, definiując emfazę;
- < span >…< /span > – znacznik liniowy używany głównie do stylowania fragmentu tekstu;
- < !– … — > – komentarz, niewidoczny dla użytkownika tekst.
Język znaczników – co jeszcze warto wiedzieć?
- Znacznik <i> języka HTML służy do formatowania tekstu, jego pochylania. Jest to tzw. kursywa. W języku HTML znacznik <i> nadaje znakom taki sam wizualny efekt jak znacznik <em>. Wprowadzono go w specyfikacji HTML5.
- Którego znacznika nie należy umieszczać w nagłówku dokumentu HTML? <h2>.
- W której części dokumentu HTML należy umieścić wewnętrzny arkusz stylów? Zawsze należy to robić w części nagłówkowej, pomiędzy znacznikami <head> a </head>.
Regularnie należy poszerzać wiedzę na temat języka znaczników, w celu przygotowywania stron wyświetlających się poprawnie, działających zgodnie z oczekiwaniami robotów Google.